Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz)
Het wetsvoorstel verplichte ggz vervangt voor de ggz de huidige Wet bopz per 1 januari 2020. De nieuwe wet gaat uit van (ambulant) behandelen en begeleiden en stelt de gedwongen opname niet langer centraal. De Wvggz is een patiëntvolgende regeling, waar de Wet bopz een locatiegebonden regeling is.
De nieuwe wet moet eenvoudiger zijn door de rollen en taken van de verschillende actoren anders te formuleren. Uitgangspunt van de nieuwe regeling is de keuzevrijheid van patiënten bij het kiezen van een zorgaanbieder en de zorg die zij willen ontvangen. In bijzondere situaties rust er op de overheid een verplichting om medeburgers en de maatschappij te beschermen. Zo'n bijzondere situatie ontstaat als patiënt noodzakelijke zorg weigert en andere burgers niet meer veilig zijn. Of een persoon is niet meer in staat tot een redelijke waardering van zijn situatie. De noodzakelijke zorg zal dan in het uiterste geval tegen de wil van de patiënt verleend worden.
Op onze website Wet verplichte ggz vindt u alle informatie over deze wet. De Nederlandse ggz is actief betrokken bij de implementatie en zet op het platform alle informatie en documenten over de Wvggz bij elkaar. Dit platform bestaat uit een open gedeelte waar u vastgestelde en vrij beschikbare documenten en informatie vindt. In het gesloten deel kan de Nederlandse ggz vertrouwelijk werk in uitvoering met leden delen. Daarnaast is het een plek waar leden hun producten aan collega's ter beschikking kunnen stellen en van elkaar kunnen leren.
Wet bopz | tot 01-01-2020 (Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen)
De Wet bopz maakt het mogelijk om onder bepaalde voorwaarden personen tegen hun wil op te nemen in een psychiatrisch ziekenhuis. Het gaat om personen die gestoord zijn in hun geestvermogens en daardoor gevaar veroorzaken. Ook is het mogelijk door het stellen en naleven van voorwaarden het gevaar buiten de kliniek af te wenden. Onvrijwillige opname is uitsluitend mogelijk als iemand met een psychische of psychiatrische stoornis een gevaar vormt voor zichzelf, voor anderen of voor zijn omgeving. Bovendien moet het zo zijn dat dit gevaar niet op een andere, minder ingrijpende manier kan worden afgewend. Tot slot moet de betrokkene onvoldoende bereid zijn om zich te laten opnemen.Onder een psychische of psychiatrische stoornis worden psychiatrische aandoeningen, inclusief vormen van verslaving, dementie en verstandelijke beperkingen verstaan. Voor mensen met dementie of een verstandelijke beperking gelden binnen de Wet bopz afwijkende regels ten opzichte van mensen met een psychiatrische aandoening.
Doel wet bopz
Het doel van de wet is om de patiënten rechtsbescherming te bieden, gezien onvrijwillige opname een grote inbreuk is op een grondrecht: vrijheidsbeneming. De rechter beslist over de vrijheidsbeneming. In geval van spoed doet de burgemeester dit. De Wet bopz regelt de externe en interne rechtspositie van patiënten die geen bereidheid tonen tot vrijwillige opname en verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis. De externe rechtspositie heeft betrekking op criteria waaraan de patiënt en de situatie moeten voldoen, wil de rechter instemmen met een gedwongen opname. De interne rechtspositie is het geheel aan regels van de rechten en verplichtingen van een tegen zijn wil opgenomen persoon. Daarnaast regelt de wet enkele aanvullende onderwerpen, zoals de dossiervorming, administratie, de taken van de patiëntenvertrouwenspersoon, de rol van de Inspectie voor de Gezondheidszorg en de officier van justitie.