Zoeken

De Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz) regelt de rechten van mensen die te maken hebben met verplichte zorg vanwege een psychische aandoening. Doel van de wet is om verplichte zorg zo veel mogelijk te voorkomen. Als verplichte zorg echt nodig is, moet de minst ingrijpende vorm worden gekozen en dwang zo snel mogelijk worden afgebouwd. De patiënt (‘betrokkene’) houdt waar mogelijk zelf regie tijdens de hele periode van verplichte zorg. Bijvoorbeeld met een eigen plan van aanpak, een zorgkaart of een zelfbindingsverklaring. Hulpverleners moeten regelmatig met de patiënt overleggen en de zorg samen evalueren.

Voor wie geldt de Wvggz?

De Wvggz geldt voor mensen bij wie een psychische stoornis leidt tot gedrag dat ernstig nadeel (gevaar) veroorzaakt voor henzelf of voor anderen. Als er geen vrijwillige zorg mogelijk is om dat ernstig nadeel weg te nemen, kan de rechter hen verplichte zorg opleggen.

Voorwaarden voor verplichte zorg

De rechter kan verplichte zorg alleen opleggen als deze zorg:

Procedures

De Wvggz kent twee procedures om te komen tot verplichte zorg:
  1. Een zorgmachtiging via de rechter
  2. Een crisismaatregel via de burgemeester (bij spoed)

Meedoen in de samenleving

Tijdens de verplichte zorg moet de patiënt mee kunnen blijven doen in de maatschappij. Of alvast voorbereid worden om na de behandeling weer een maatschappelijk leven op te bouwen.

Betrokkenheid familie

Familieleden en andere directe naasten van de patiënt worden zo veel mogelijk betrokken in de voorbereiding, uitvoering, wijziging en beëindiging van verplichte zorg. 

Website Wvggz

De Nederlandse ggz heeft een eigen Wvggz-platform waar informatie en documenten over de Wvggz te vinden zijn. Deze website bestaat uit een open gedeelte met vastgestelde en vrij beschikbare documenten en informatie. In het gesloten deel delen we vertrouwelijk werk in uitvoering met leden. Daarnaast is het een plek waar de Nederlandse ggz producten voor en door haar leden ter beschikking stelt.

Ga naar de website Wvggz