Tachtig procent van de woningcorporaties ziet een toename van de woonoverlast door huurders met psychische problemen. Dit blijkt uit de tweejaarlijkse Corporatiemonitor Woonoverlast die Aedes vandaag heeft gepubliceerd. GGZ Nederland vindt dat er nóg beter kan worden samengewerkt en pleit voor ‘professionele scharrelruimte’ om in complexe situaties snel zorg op maat te bieden.
Mensen met een psychische aandoening wonen en leven net als ieder andere burger in de wijk. Een inclusieve samenleving waarin iedereen meedoet, vinden wij belangrijk. Door de ambulantisering van de zorg worden vanaf 2012 steeds meer mensen thuis geholpen. Dit draagt bij aan de zelfredzaamheid en gezondheid van psychisch kwetsbare mensen, omdat zij ondanks hun problemen zoveel mogelijk kunnen blijven meedoen in de samenleving. Dit komt de kwaliteit van de geestelijke gezondheidszorg ten goede.
De afbouw van het aantal plekken in psychiatrische instellingen (met eenderde sinds 2015) is zeker niét de enige oorzaak voor het toenemende aantal meldingen van overlast bij de politie en corporaties. Het gaat om een groep zeer kwetsbare mensen met veel verschillende problemen. Zij hebben ondersteuning nodig op alle levensgebieden zoals werk en inkomen. Dit vraagt extra investering in de ambulante zorg en ondersteuning. Zowel bij gemeenten als bij de geestelijke gezondheidszorg en andere zorginstanties zijn meer professionals nodig.
Voorkomen beter dan genezen
Voorkomen is beter dan genezen; hierover zijn we het eens met Aedes. Vroegtijdige signalering van problemen die bij mensen in de wijk spelen, is nodig. De samenwerking tussen zorgorganisaties, het sociaal werk in buurten en wijken en de woningcorporaties bij de begeleiding van mensen met een ernstige psychische aandoening moet nog beter. Los van het privacyvraagstuk -de woningcorporaties vragen om veel meer gegevensuitwisseling dan op dit moment toelaatbaar is volgens de AVG - hebben de professionals uit de verschillende wettelijke domeinen (Zvw, Wmo en Wlz) meer zeggenschap nodig over de zorg van psychisch kwetsbare mensen. Nu mogen zij vaak een beperkt aantal taken verrichten en komt samenwerking (nog) onvoldoende van de grond door de schotten in wetgeving en financiering.