Op donderdag 25 april werd de tweede bijeenkomst gehouden van het netwerk Sociale Inclusie en Maatschappelijke Participatie van de RIBW Alliantie en Federatie Opvang. Bestuurslid Ingeborg Siteur (portefeuille Volwaardig Burgerschap bij GGZ Nederland) nam enthousiast deel aan het programma en sprak diverse bestuurders en medewerkers van beschermd wonen en de opvang.
Gewenste herstelgerichte aanpak in wijken en buurten
Ingeborg: “Ik ben opnieuw bevestigd in het idee dat je samen zoveel sterker staat in de gewenste herstelgerichte aanpak in wijken en buurten. Meer inzet op ervaringsdeskundigheid, herstelgericht hulpverlenerschap, bestuurlijke steun en passende randvoorwaarden is nodig om mensen met een psychische aandoening volwaardig te kunnen laten deelnemen in de samenleving.”
Volgens Siteur moeten we daarbij o.a. kijken naar de regiefunctie bij samenwerkende partners, versteviging van het zelfmanagement, eenvoudiger op- en afschalen van zorg en time out mogelijkheden in buurten of wijken. En niet te vergeten: “Meer bij elkaar op de koffie, vragen wat er speelt bij die ander, aanbieden om te helpen zoeken naar een gezamenlijke oplossing, dat werk.” Als voormalig programmaleider van de Proeftuinen Taskforce EPA Midden Westelijk Utrecht beseft Siteur zij het geen gemakkelijke opgave is: “We zullen telkens moeten checken of de toegang tot zorg goed geregeld is, of we tijdig signalen oppikken van een mogelijke terugval en dan daadwerkelijk ingrijpen en of onze professionals voldoende handelingsruimte hebben. Dat is de kapstok voor volwaardig burgerschap of zo men wil, voor sociale inclusie en maatschappelijke participatie.”
Uitgangspunten verdere vormgeving symptomatisch, persoonlijk en maatschappelijk herstel
Siteur ziet hierbij een belangrijke rol weggelegd voor GGZ Nederland: “Onze nieuwe beweging heeft een paar belangrijke idealen en ambities geformuleerd. Langs die lat wil ik samen met de collega’s en partners bekijken hoe we het symptomatisch, persoonlijk en maatschappelijk herstel van mensen met een psychische aandoening verder vorm kunnen geven. Ik hanteer daarbij de volgende uitgangspunten:
- Het werk van de professional is wat mij betreft niet in beton gegoten en beweegt mee op een steeds veranderende omgeving, waarbij onze expertise weliswaar belangrijk is, maar slechts een onderdeel van een veel groter geheel;
- Belangstelling naar de ander zijn werkelijkheid is onontbeerlijk voor goede samenwerking, en de werkelijkheid van de Wmo is nu eenmaal anders dan die van de Zvw of Wlz. Niets is beter of slechter, maar de een heeft wat meer empowerment nodig en de ander wat meer bescheidenheid en dienstbaarheid;
- Bestuurders moeten zich meer verdiepen in de dilemma’s op de werkvloer en actief bijdragen aan oplossingen voor de problemen die daar spelen;
- De systeemwereld van bekostiging en verantwoording is heel erg losgezongen geraakt van de werkelijkheid van het primaire proces. Daar valt nog een wereld te winnen. Ik kom in juni met een paar concrete voorstellen voor de korte en middellange termijn.”