K-EET, het landelijk samenwerkingsverband van professionals op het gebied van eetstoornissen, signaleert de afgelopen maanden een toename van het aantal aanmeldingen. Artsen en psychologen spraken in Nieuwsuur hun zorgen uit over de toename van crisismeldingen voor jongeren met een eetstoornis. Marinda Koopmans is Leadexpert Eetstoornissen bij lid-instelling GGZ Noord-Holland-Noord.
Nieuwsuur geeft problemen aan rondom meer crisismeldingen van jongeren in coronatijd & eetstoornissen: Wat zien jullie?
“Wij zien bij GGZ Noord-Holland-Noord een toename van aanmeldingen voor jongeren; ook voor jongeren met eetstoornissen. Het is altijd lastig om een causaal verband aan te geven, omdat de aanmeldingen van jeugdigen met een eetstoornis altijd een golvend beloop kent bij ons. Het is opvallend dat meerdere jeugdlocaties van onze GGZ-instelling tegelijkertijd aangeven een toename onder jongeren te zien. Wij delen de zorgen over de landelijke trend voor meer aanmeldingen onder jongeren; ook voor jongeren met een eetstoornis.”
Is het een signaal dat staat voor iets groters?
“Alleen COVID-19 zorgt niet voor eetstoornissen. Ook zonder COVID-19 kunnen jongeren te maken krijgen met stress waarbij hun aanpassingsvermogen wordt aangesproken. Tegelijkertijd is dit afgelopen jaar geen doorsnee jaar juist vanwege COVID-19. Scholen en sportlocaties waren deels gesloten. Vaste structuren vielen weg voor kwetsbare jongeren. Jongeren en ouders zitten meer op elkaars lip. In een heel aantal gevallen, werkt meer bij het gezin zijn niet voor de betrokken jongeren. Stress en angst rondom besmetting met het virus speelt voor mensen mogelijk ook mee.”
Wat moeten ouders doen als zij een eetstoornis bij hun kind vermoeden?
“Op de signalenkaart eetstoornissen via stichting Kiem kun je als ouders zien wat vermoedelijke signalen zijn van een eetstoornis. Het eetgedrag bespreekbaar maken met uw zoon of dochter is belangrijk. Het is tegelijkertijd van belang om als ouders stellig en steunend te zijn tegelijk. Mensen met eetproblemen hebben vaak de neiging om de klachten en het eetgedrag verborgen te houden voor anderen. Vooral ruimte zoeken om met elkaar er wat aan te gaan doen is ons advies. Een afspraak bij de huisarts maken. Websites speciaal voor jongeren als 99.gram en Proud2Bme zijn ook behulpzaam. Stichting Kiem heeft een online handleiding voor ouders ‘Wat als mijn kind een eetstoornis heeft’ beschikbaar die direct te openen is.
Wat moet er in bredere zin gebeuren om dit probleem op te lossen op de korte termijn?
“Het is belangrijk om als professionals in de ggz samen te werken. Het landelijk samenwerkingsverband van professionals rondom eetstoornissen Ketenaanpak Eetstoornissen (K-EET) bevordert een regionale netwerkaanpak om eetstoornissen beter te herkennen en beter te kunnen behandelen. Vaak in combinatie met andere problematiek.
Twee bovenregionale expertisenetwerken zijn gestart in de provincie Noord-Holland en in de drie Noordelijke provincies. De uitdaging ligt in het over de grenzen van de eigen instelling of werkgebied heen samenwerken met anderen partijen. In preventieve zin gaat het om het samenwerken tussen scholen, ouders en gemeenteteams.
In de jeugd ggz gaat het om het samenwerken met kinderartsen en gespecialiseerde diëtetiek.
Ik denk dat er een quick win is als wij allemaal uitgaan van de mentaliteit “jouw cliënt is mijn cliënt”. In onze provincie zijn er al meerdere initiatieven om als professionals elkaar snel te kunnen vinden om snel te kunnen afstemmen. Capaciteit en voldoende beschikbaarheid van behandelaren zijn daarbij wel een knelpunt, met onwenselijke wachtlijsten tot gevolg.”
Wat moet er in bredere zin gebeuren om dit probleem op te lossen op de lange termijn?
“De komende twee jaar verwacht ik dat we steeds meer bouwstenen uitgewerkt hebben om een goede ketenzorg eetstoornissen neer te kunnen zetten. Preventie en scholing horen daar ook bij. We hebben daar echter blijvend de bestuurlijke, financiële en inhoudelijke handen op elkaar voor nodig.”
Nieuwsuur geeft problemen aan rondom meer crisismeldingen van jongeren in coronatijd & eetstoornissen: Wat zien jullie?
“Wij zien bij GGZ Noord-Holland-Noord een toename van aanmeldingen voor jongeren; ook voor jongeren met eetstoornissen. Het is altijd lastig om een causaal verband aan te geven, omdat de aanmeldingen van jeugdigen met een eetstoornis altijd een golvend beloop kent bij ons. Het is opvallend dat meerdere jeugdlocaties van onze GGZ-instelling tegelijkertijd aangeven een toename onder jongeren te zien. Wij delen de zorgen over de landelijke trend voor meer aanmeldingen onder jongeren; ook voor jongeren met een eetstoornis.”
Is het een signaal dat staat voor iets groters?
“Alleen COVID-19 zorgt niet voor eetstoornissen. Ook zonder COVID-19 kunnen jongeren te maken krijgen met stress waarbij hun aanpassingsvermogen wordt aangesproken. Tegelijkertijd is dit afgelopen jaar geen doorsnee jaar juist vanwege COVID-19. Scholen en sportlocaties waren deels gesloten. Vaste structuren vielen weg voor kwetsbare jongeren. Jongeren en ouders zitten meer op elkaars lip. In een heel aantal gevallen, werkt meer bij het gezin zijn niet voor de betrokken jongeren. Stress en angst rondom besmetting met het virus speelt voor mensen mogelijk ook mee.”
Wat moeten ouders doen als zij een eetstoornis bij hun kind vermoeden?
“Op de signalenkaart eetstoornissen via stichting Kiem kun je als ouders zien wat vermoedelijke signalen zijn van een eetstoornis. Het eetgedrag bespreekbaar maken met uw zoon of dochter is belangrijk. Het is tegelijkertijd van belang om als ouders stellig en steunend te zijn tegelijk. Mensen met eetproblemen hebben vaak de neiging om de klachten en het eetgedrag verborgen te houden voor anderen. Vooral ruimte zoeken om met elkaar er wat aan te gaan doen is ons advies. Een afspraak bij de huisarts maken. Websites speciaal voor jongeren als 99.gram en Proud2Bme zijn ook behulpzaam. Stichting Kiem heeft een online handleiding voor ouders ‘Wat als mijn kind een eetstoornis heeft’ beschikbaar die direct te openen is.
Wat moet er in bredere zin gebeuren om dit probleem op te lossen op de korte termijn?
“Het is belangrijk om als professionals in de ggz samen te werken. Het landelijk samenwerkingsverband van professionals rondom eetstoornissen Ketenaanpak Eetstoornissen (K-EET) bevordert een regionale netwerkaanpak om eetstoornissen beter te herkennen en beter te kunnen behandelen. Vaak in combinatie met andere problematiek.
Twee bovenregionale expertisenetwerken zijn gestart in de provincie Noord-Holland en in de drie Noordelijke provincies. De uitdaging ligt in het over de grenzen van de eigen instelling of werkgebied heen samenwerken met anderen partijen. In preventieve zin gaat het om het samenwerken tussen scholen, ouders en gemeenteteams.
In de jeugd ggz gaat het om het samenwerken met kinderartsen en gespecialiseerde diëtetiek.
Ik denk dat er een quick win is als wij allemaal uitgaan van de mentaliteit “jouw cliënt is mijn cliënt”. In onze provincie zijn er al meerdere initiatieven om als professionals elkaar snel te kunnen vinden om snel te kunnen afstemmen. Capaciteit en voldoende beschikbaarheid van behandelaren zijn daarbij wel een knelpunt, met onwenselijke wachtlijsten tot gevolg.”
Wat moet er in bredere zin gebeuren om dit probleem op te lossen op de lange termijn?
“De komende twee jaar verwacht ik dat we steeds meer bouwstenen uitgewerkt hebben om een goede ketenzorg eetstoornissen neer te kunnen zetten. Preventie en scholing horen daar ook bij. We hebben daar echter blijvend de bestuurlijke, financiële en inhoudelijke handen op elkaar voor nodig.”